Oficiala Vortaro de Esperanto

— Ĝ —

ĝardeno: Loko, ordinare ĉirkaŭbarita, kie oni kulturas florojn, legomojn, arbojn k.t.p.
ĝemi: (netr); Esprimi sian doloron per monotonaj plendaj sonoj.
ĝemelo: Dunaskito.
ĝeni: 1 Malfaciligi ies movojn.; 2 Malfaciligi ies agojn aŭ decidojn pro moralaj motivoj.
ĝendarmo: Polica soldato.
ĝenerala: Rilatanta al tuto aŭ plej granda parto de personoj aŭ objektoj.
ĝentila: Obeanta la regulojn de bonmaniero, afabla.
ĝermo: 1 Komenca formo de embrio, el kiu disvolviĝos vivanta estaĵo.; 2 (f) Komenca elemento, origino de io ajn.
ĝi: Pronomo de la tria persono en ununombro, kiam oni parolas pri objekto aŭ vivantaĵo, kies sekson oni ne bezonas precizigi.
ĝibo: 1 Dorsa elstaraĵo ĉe homoj aŭ bestoj.
ĝino: Juniperbrando.
ĝirafo: [zoo] Genro de ĝirafoidoj, granda duhufa remaĉulo el Afriko, kun eksterordinare longa kolo.
ĝis: 1 Prepozicio loka kaj tempa montranta la plej ekstreman limon, kiun oni ne transpasas. Ĝis estas neniam sekvata de akuzativo.; 2 Prefikso uzata en la senco de la prepozicio.
ĝoji: (netr); Senti, havi grandan plezuron en la animo.
ĝui: (tr); Havi agrablan senton pro posedo de io.
ĝusta: 1 Konforma al la vero, regulo, leĝo, al sia celo.

Unuiĝo Franca por Esperanto
Biblioteko Hippolyte Sebert